سقط جنین با جویدن برگ های جوان بابارتو
نام محلی آن در بلوچستان بابار تو و به هندی بل نامیده می شود. در کتب طب سنتی با نام های سفر جل هندی، قنا الهند و بل آمده است.
مشخصات بابار تو
بابار تو درختچه ای است خاردار برگ های آن مرکب دارای 3 برگچه که به یک دمبرگ دراز به ساقه متصل می شود. هر برگچه بیضی نوک تیز، گل های آن سفید مایل به زرد گوشتدار، گوشت یا پولپ آن شیرین و خوراکی است. دانه های آن مانند مرکبات به مقدار زیاد در داخل پولپ میوه قرار گرفته و اطراف هر دانه را لعاب فراوان و کرک پشم مانندی فرا گرفته است. برگ های بابار تو شباهت زیادی به کیتروس تیری فولیاتا دارد. این درختچه هندی است و در نواحی مرکزی و جنوبی هندوستان به طور وحشی می روید و در سایر مناطق هند نیز به طور پرورشی کاشته می شود. در ایران در بلوچستان می روید.
ترکیبات شیمیایی بابار تو
میوه بابار تو دارای مارملوزین است که ماده عامل و موثر دارویی آن می باشد. مارملوزین مشابه ایمپراتورین است. در پوست ساقه های جوان درختچه در حدود 0/30 درصد کومارین، 0/300 درصد آلکالوئید و در آخر اومبلی فرون وجود دارد و در پوست سالمند و کهن درختچه در حدود 0/6 درصد اومبلی فرون و کومارین یافت می شود. در برگ های آن اسانس روغنی فرار شامل آلفا فلاندرن و بتا فلاندرن وجود دارد. در پوست رسیده و کامل آن در حدود 0/3 درصد گاما فاگارین، 0/6 درصد اومبلی فرون و 0/6 درصد مارملوزین یافت می شود.
در گزارش بررسی های دیگری آمده است که در برگ های درختچه گاما سیتوسترول و در میوه آن اسانس شامل دی آلفا فلاندرن، آلو ایمپراتورین و بتا سیتوسترول وجود دارد. در گزارش تجزیه های شیمیایی دیگری در مورد ترکیبات شیمیایی بابار تو چنین آمده است در عصاره ریشه گیاه اوراپتن، اومبلی فرون، مارمین، لوپئول و اسکیمیانین مشخص شده است و تجزیه پوست رسیده درختچه وجود گاما فاگارین، مارمزین و اومبلی فرون در آن تایید کرده است. برگ های بابار تو دارای رو تاسین است که ظاهرا مشابه اسکیمیانین می باشد و همچنین در برگ ها اگلین وجود دارد. در میوه آن قند احیا کننده، اسانس و ویتامین ث و مارملوزین که مشابه ایمپراتورین است یافت می شود.
خاکستر گیاه دارای کلسیم، منیزیم، فسفات و آهن است. در درون چوب درختچه آلکالوئید فروکینولین و دیکتامین و یک دی هایدروفوروکومارین و بتا سیتوسترول وجود دارد.
کاربرد و خواص بابار تو
در تحقیقاتی اظهار نظر شده است که ماده مارملوزین ماده عامل میوه گیاه ملین و مسهل است ولی باید به مقدار مجاز و محدود خورده شود. اسراف در خوردن آن ایجاد ضعف قلب می نماید. بابار تو در تمام مناطق خاور دور از هند تا جاوه مورد توجه است. تا اوایل سال 1880 میلادی میوه آن در بازار دارویی به عنوان قابض ملایم عرضه می شد ولی پس از آن برای معالجه اسهال خونی به عنوان داروی موثری تجویز می شود.
در پزشکی گیاهی جدید و مدرن جوشانده میوه نارس آن به عنوان قابض و برای قطع اسهال های ناشی از ضعف و اسهال خونی مزمن تجویز می شود. میوه رسیده آن نیروی هاضمه را تقویت می کند و کمی ملین است و برای رفع التهاب رکتوم کمک می کند. برای معالجه سل و اختلالات کبدی موثر است. له شده برگ های آن به صورت ضماد برای التیام زخم های چرکی، تاول های خارش دار، جراحت ها و ورم های ساق پا و بیماری تب برفکی به کار می رود. در برمه از عصاره برگ های آن برای معالجه افتالیما و سایر ناراحتی های چشم تجویز می شود.
برگ های جوان آن را برای عقیم شدن و حتی برای سقط جنین می جوند و می خورند. از جوشانده ریشه آن برای رفع آشفتگی و جلوگیری از قی استفاده می شود. دم کرده ریشه آن برای رفع تپش قلب می خورند. از نظر طبیعت میوه آن را حکمای طب سنتی گرم و خشک می دانند و معتقدند که گوشت میوه آن بسیار محلل است و به هاضمه کمک می کند، به حدی که اگر قدری از گوشت میوه آن را با گوشت حیوان بپزند گوشت خیلی زود پخته می شود و آن را خوشبو می کند. و اکثر آشپزهای هندی سابقا از این روش برای تسریع در پختن گوشت استفاده می کرده اند. گوشت میوه آن خیلی خوشبو است به طوری که میوه بابار تو را جانشین دستنبو می دانند. مصرف این گیاه باید با نظر پزشک انجام گیرد.برای دریافت مطالب مربوط به سقط جنین به خواندن مقالات بعدی ادامه دهید.نظرات خود را در قسمت دیدگاه ارسال نمایید.