وقتی صحبت از بارداری می‌شود، هورمون‌ها نقش بسیار مهمی در تنظیم و پشتیبانی از فرآیندهای مختلف بارداری و رشد جنین دارند. هورمون‌ها عوامل شیمیایی ارتباطی در بین سلول‌ها هستند که نقش حیاتی در تعادل بدن ایفا می‌کنند. در این بلاگ پست، به بررسی تغییرات هورمونی و نقش آن در سقط جنین خواهیم پرداخت.

اختلالات هورمونی و سقط جنین

تغییرات ناپایدار در سطوح هورمونی می‌توانند به سقط جنین منجر شوند. کاهش ناگهانی در سطوح پروژسترون، به عنوان مثال، می‌تواند باعث لغو بارداری شود زیرا پروژسترون نقش حفظ غشاء رحمی و حفظ بارداری را دارد. همچنین، نقص در سطوح هورمون‌های تیروئیدی و دیگر هورمون‌ها نیز می‌توانند عوامل مخربی بر رشد جنین و بارداری باشند.

به طور کلی، تحقیقات نشان می‌دهد که بین 10 تا 20 درصد از بارداری‌ها با سقط جنین در اولین 3 ماهه روبرو می‌شوند. از این میان، تخمک‌ریزی نامنظم و اختلالات هورمونی می‌توانند به دلیل‌های احتمالی برای سقط جنین تلقی شوند. سقط جنین می‌تواند علل متعددی داشته باشد که عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، مشکلات رحمی و دیگر عوامل نیز شامل آن می‌شوند.

بخوانید:قیمت قرص سایتوتک

چه نوع اختلالات هورمونی باعث سقط جنین می شوند؟

1. کمبود پروژسترون: پروژسترون یک هورمون مهم در حفظ بارداری و حمایت از رشد جنین است. کمبود پروژسترون می‌تواند باعث لغو بارداری و سقط جنین شود.
2. نقص هورمون‌های تیروئیدی: هورمون‌های تیروئیدی مانند تیروکسین می‌توانند تأثیر زیادی بر فرآیندهای بارداری داشته باشند. کمبود یا افزایش این هورمون‌ها می‌تواند به عوامل مختلفی منجر شود که در نتیجه سقط جنین رخ می‌دهد.
3. اختلال در هورمون‌های هیپوفیز: هورمون‌های تخمدانی مانند FSH و LH توسط غدد هیپوفیز ترشح می‌شوند. اختلال در ترشح این هورمون‌ها می‌تواند باعث اختلال در ترشح هورمون‌های تخمدانی شود و در نتیجه به سقط جنین منجر شود.
4. اختلالات در ترشح هورمون‌های تخمدانی: اختلالات در ترشح هورمون‌های تخمدانی مانند استروژن و پروژسترون نیز می‌تواند عواملی برای سقط جنین باشند. ترشح ناکافی یا زیاد این هورمون‌ها می‌تواند به نوعی تعادل رشد جنین و حفظ بارداری را تخریب کند.
5. سندرم تخصصی آنتی‌فسفولیپید (APS): این سندرم اختلالات در سیستم ایمنی بدن را شامل می‌شود و ممکن است باعث تشکیل گلبول‌های خون ریزشی و اختلالات در گردش خون شود که به سقط جنین منجر می‌شود.
6. تأثیرات استرس و روانی: استرس و تنش‌های روانی می‌توانند به تغییر در ترشح هورمون‌ها و عملکرد سیستم عصبی اعصاب مرکزی و محیطی منجر شوند و در نتیجه باعث سقط جنین شوند.

بخوانید:نحوه خرید سایتوتک از داروخانه

درمان اختلالات هورمونی برای جلوگیری از سقط جنین؟

درمان اختلالات هورمونی به منظور جلوگیری از سقط جنین معمولاً به نوع و شدت اختلال هورمونی و وضعیت بارداری بستگی دارد. در برخی موارد، با تشخیص و مدیریت دقیق اختلالات هورمونی، می‌توان از سقط جنین جلوگیری کرد. در دیگر موارد، به علاوه از درمان هورمونی، اقدامات دیگری نیز ممکن است لازم باشد. در زیر، رویکردهای درمانی برخی اختلالات هورمونی را برای جلوگیری از سقط جنین معرفی می‌کنم:

1. درمان کمبود پروژسترون:

در برخی موارد، پزشک ممکن است به بارداری‌ها پروژسترون تجویز کند. این هورمون می‌تواند به حفظ بارداری کمک کند و در مواردی با تاریخچه سقط مکرر، تجویز پروژسترون ممکن است مفید باشد.

2. درمان اختلالات تیروئیدی:

در صورت تشخیص اختلالات در هورمون‌های تیروئیدی، ممکن است پزشک داروهای تیروئیدی تجویز کند تا ترشح هورمون‌ها را به تعادل برساند.

3. مدیریت استرس و روانی:

استرس و تنش‌های روانی می‌توانند به تغییر در ترشح هورمون‌ها و عملکرد سیستم عصبی اعصاب مرکزی و محیطی منجر شوند. مدیریت استرس از طریق تمرین‌های تنفس، روش‌های آرام‌سازی و مشاوره روانشناختی می‌تواند کمک کننده باشد.

4. درمان اختلالات هورمونی دیگر:

برای درمان دقیق‌تر اختلالات هورمونی مانند سندرم آنتی‌فسفولیپید (APS)، لازم است که به توصیه‌ها و دستورات پزشک متخصص عمل شود. در بعضی موارد، تجویز داروها یا روش‌های دیگر درمانی می‌تواند مفید باشد.

بخوانید: جلوگیری از سقط جنین با هورمون پروژسترون

1. نقص ژنتیکی: ممکن است ژن‌های مسئول از ترشح و تنظیم هورمون‌ها در بدن دچار نقص شده باشند که می‌تواند به اختلالات هورمونی منجر شود.
2. عوامل محیطی: تغذیه نامناسب، استفاده از داروها، تعرض به مواد شیمیایی مضر، استرس، و شرایط محیطی دیگر می‌توانند تأثیرات منفی بر ترشح هورمون‌ها داشته باشند.
3. اختلالات در سیستم‌های مغز و هیپوفیز: اختلالات در عملکرد غدد هیپوفیز و هیپوتالاموس در مغز می‌تواند به تغییرات در ترشح هورمون‌های تخمدانی و تیروئیدی منجر شود.
4. عوامل جنسی: تغییرات هورمونی در دوره‌های مختلف زندگی مانند بارداری، دوران قاعدگی و یائسگی نیز ممکن است باعث اختلالات هورمونی شوند.
5. اختلالات تخمدان‌ها و تیروئید: هرگونه اختلال در عملکرد تخمدان‌ها و تیروئید می‌تواند به اختلالات هورمونی منجر شود.
6. عوامل ژنتیکی: وجود عوامل ژنتیکی می‌تواند احتمال اختلالات هورمونی را افزایش دهد.
7. عوامل متعدد دیگر: عواملی مانند التهاب‌ها، عفونت‌ها، کم‌کاری یا افزایش فعالیت غده‌های درون‌ریز، ضربه‌های مغزی و … نیز ممکن است به اختلالات هورمونی منجر شوند