تالاسمی والدین و خطر سقط جنین

تالاسمی و سقط جنین

تالاسمی یک اختلالات ژنتیکی است که حداقل یکی از والدین شما باید ناقل بیماری باشد تا به فرزند وی منتقل شود. تالاسمی باعث کاهش تولید هموگلوبین (سلول مسئول حمل اکسیژن در خون) می‌شود. اگر پدر یا مادر و یا همچنین هر دو والدین این اختلال خونی را داشته باشند امکان دارد جنین نیز به تالاسمی مبتلا شود و باعث سقط جنین یا مشکلاتی در سلامتی آینده بچه شود.

 

زوج مبتلا به تالاسمی و سقط جنین

در حاملگی، اگر یک زوج یا هر دو حامل تالاسمی باشند، احتمال داشتن فرزند مبتلا به تالاسمی بسیار بالاست. این افراد معمولاً “ناقل” هستند، به این معنا که یک نسخه از ژن تالاسمی را به فرزندان خود منتقل می‌کنند.

اگر جنین هر دو والد تالاسمی داشته باشد (همزیگ ناقل)، این می‌تواند به مشکلات جدی سلامتی در جنین منجر شود و در بعضی موارد باعث سقط جنین می شود.

بخوانید: خرید قرص سقط جنین

تالاسمی

انواع تالاسمی

تالاسمی مینور

در تالاسمی مینور جنین فقط یکی از عامل‌­های کم خونی را از یکی از والدین خود دریافت کرده است، و فقط یکی از ژن‌­های او جهش پیدا کرده­‌اند. علائم تالاسمی مینور کاملا نامحسوس است و شاید فرد دچار کم خونی خفیف شود و یا سلول­‌های گلبول قرمز او کوچک و کم رنگ‌تر از حد طبیعی باشند.

بخوانید: قیمت قرص سایتوتک

تالاسمی ماژور

این تالاسمی نتیجه ازدواج دو تالاسمی مینور با هم است که احتمال تولد فرزند ماژور از دو والد مینور ۲۵ درصد است. نوزاد در روزهای اول تولد کاملا سالم به نظر می‌­رسد اما به تدریج علائم تالاسمی ماژور در او پدید می‌­آید.

علائمی مانند:

تغییر در حالت چهره به طوری که استخوان­‌های چهره پهن می‌­شوند.

  • اختلالات خواب
  • اختلال در رشد
  • رنگ پریدگی
  • برآمدگی در سطح شکم
  • ضعف و بی حالی

تالاسمی

مجوز سقط جنین ناشی از تلاسمی ماژور

در صورتی كه زوجین (هر دو) به تالاسمی مینور مبتلا باشند، با مراجعه به متخصص زنان در سن 11 تا 12 هفتگی حاملگی از «ویلوزیته های جفتی» نمونه گیری می شود و چنانچه جنین به تالاسمی ماژور مبتلا باشد در صورت رضایت مادر و مراجعه او به سازمان پزشكی قانونی تا قبل از 19 هفتگی بارداری، می تواند مجوز سقط جنین دریافت كند.

بخوانید: مدیریت خونریزی پس از سقط جنین

پیشگیری از تالاسمی با غربالگری

غربالگری تالاسمی یک روش دیاگنوز (تشخیصی) است که برای تشخیص احتمال حاملگی با تالاسمی، به ویژه تالاسمی ماژور، استفاده می‌شود. این غربالگری‌ها به زوج‌هایی که قصد حاملگی دارند، ارائه می‌شود تا اطلاعات بیشتری درباره احتمال تالاسمی در جنین‌هایشان بدست آورند.

روش‌های غربالگری تالاسمی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمایش خون:

  • آزمایش CBC (Complete Blood Count): این آزمایش میزان هموگلوبین، تعداد سلول‌های قرمز و سفید خون، و سایر شاخص‌های خون را اندازه‌گیری می‌کند. افزایش تعداد سلول‌های قرمز خون ممکن است نشان‌دهنده تالاسمی باشد.
  • آزمایش Hb electrophoresis: این آزمایش به تفکیک انواع هموگلوبین در خون کمک می‌کند و می‌تواند نشان دهد آیا فرد حامل تالاسمی است یا خیر.

آزمایش ژنتیکی:

آزمایش‌های ژنتیکی مولکولی: این شامل تست‌های DNA می‌شود که می‌توانند ژن‌های مرتبط با تالاسمی را شناسایی کنند. این آزمایش‌ها معمولاً در مواردی که نتایج دقیق‌تری نیاز است، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

تلاسمی در ایران

تالاسمی بتا در ایران شایع است. ایران به تنهایی، 15000 بیمار مبتلا به تالاسمی دارد. این بیماران محتاج بیشترین توجه های پزشکی می باشند. پراکندگی ژن بیماری در نقاط مختلف کشور یکسان نیست ودر حاشیه های دریای خزر در شمال کشور و خلیج فارس و دریای عمان در جنوب شایعتر است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − هفده =